KRZYSZTOF DAUKSZEWICZ - 30.09.

JA ŚWIATEŁ NIE GASZĘ….

Koledzy moi co w kraju mym

Miast forsy przynoszą od pracy mozoły

Gdy pierwsze nadzieje odeszły jak sny

Od nowa szykują na wyjazd toboły

Za dużo obietnic na tak mały ląd

A sensu za mało by wstrzymać człowieka

Więc światła znów gaszą by najdalej stąd

Ja świateł nie gaszę ja czekam

Panowie tak pięknie mówiliście nam

Że można się było za słowa pokroić

I łuna z nich biła i wolność i blask

I jutro którego się wreszcie nie boisz

A dzisiaj i zdania okrągłe jak tort

Nie sycą żołądka ni duszy człowieka

Więc tylu chce znowu opuścić nasz port

Ja świateł nie gaszę ja czekam

Lecz teraz nie na tych co tworzą mi świat

Którego od dawna znów pojąć nie umiem

A nie ma wolności i w domu bez krat

Gdy wiesz że nie wszystko ci wolno rozumieć

A jednak otwarte mam okna i drzwi

I serce zostanie choć rozum ucieka

Bo przecież w tych drzwiach możesz stanąć i ty

Ja świateł nie gaszę ja czekam